گرافیت یک ساختار کریستالی ، نیمه فلز و یکی از سه آلوتروپی کربن می باشد. بیشترین رنج استفاده ی گرافیت در صنایع تولید فولاد و چدن است و میتوان گفت کربن عضو جدا نشدنی ساختار فولاد و چدن می باشد که با هر درصدی در مذاب چدن و فولاد ،خواص متفاوتی به این مواد القا خواهد کرد. استفاده از گرافیت در صنعت متالورژی رنج بسیار گسترده ایی دارد، که میتوان به مواردی چون :
– بالابردن سختی فولاد با افزودن گرافیت
– تولید الکترودهای صنعتی متالورژی با پرس پترولیوم کک
– احیای فولاد و اکسید های فلزات با استفاده از اکسیداسیون کربن به اشکال کک متالورژی، ذغال حرارتی، کک، گرافیت و غیره
ضایعات الکترود گرافیتی به صورت انواع پودرهای گرافیت طبیعی ( چرب ) ، نقره ای ، پولکی، کم سولفور و پر سولفور جهت کربن دهی برای ساخت فولاد های آلیاژی، سرباره سازی در کوره های قوس الکتریک و ساخت انواع چدن های داکتیل جهت مصرف در کوره های القایی و صنایع دیگر استفاده میشود.
عمده کاربرد این محصول در صنعت لنت سازی، صفحه کلاچ و روانکاری بوده و در زمینه صنعت حفاری های خشک و صنایع نسوز و … نیز مورد مصرف قرار میگیرند. استفاده از گرافیت چرب به عنوان روانساز در صنایع فورج و اکستروژن و همین طور مورد استفاده در صنایع تولید رزین هستند. استفاده نوع دیگر از گرافیت به نام گرافیت پولکی درتولید محصولات نسوز در صنعت متالورژی است.
